KIEDY JEST UDZIELANY

Sakrament pokuty w naszej parafii jest udzielany zawsze piętnaści minut przed Eucharystią. W pierwszy czwartek miesiąca jest spowiedź dla dzieci szkolnych od godziny 16.45, a w pierwszy piątek miesiąca dla dzieci pierwszokomunijnych, także od godz. 16.45 do Mszy świętej.

Przed świętami Bożego Narodzenia i Zmartwychwstania Pańskiego jest więcej okazji do spowiedzi świętej, godziny udzielania tego sakramentu są umieszczone wtedy w ogłoszeniach parafialnych.

 

CO TO JEST SAKRAMENT POKUTY ?

W Wieczerniku Pan Jezus tchnął na Apostołów Ducha Świętego i powiedział do nich, komu odpuścicie grzechy są im odpuszczone, komu zatrzymacie są im zatrzymane. Wcześniej do Piotra powiedział "... i tobie dam klucze Królestwa niebieskiemgo, komu rozwiążesz na ziemi jest rozwiązane w niebie, komu zawiążesz na ziemi jest zawiązane w niebie“. W tych słowach Chrystusa Kościół odczytuje, że Jezus udzielił Apostołom i uczniom, a przez Kościół biskupom i kapłanom moc odpuszczania grzechów. Bóg w swojej miłości do człowieka jest miłosierny. Pan Jezus żyjąc wśród ludzi miał świadomość ludzkiej słabości i grzeszności, dlatego daje Kościołowi władzę odpuszczania grzechów. Każdy wierzący w Chrystusa, który upadł, czyli popełnił grzech, ma możliwość powstania, czyli powrotu do pełnej jedności z Bogiem. Sakrament pokuty i pojednania jest powstaniem z grzechu ale i powrotem do pełnej jedności z Kościołem.

W pierwszych wiekach Kościół do spowiedzi podchodził bardzo rygorystycznie. Po wyznaniu grzechów, publicznym, co do których była publiczna wiedza, odbywała się pokuta, po której dopiero udzielano rozgrzeszenia. Co do niektórych grzechów (np. apostazja, czyli zaparcie się wiary) trwała dyskusja, czy w ogóle można udzielić rozgrzeszenia, czyli przywrócić do pełnej jedności z Bogiem i Kościołem oraz, czy po udzieleniu rozgrzeszenia i powrocie do grzechu jest możliwa następna spowiedź. Zawsze sakrament ten w Kościele jednak był rozumiany jako, sakramenty działania Bożego Miłosierdzia, dlatego zwyciężyła koncepcja, że człowiek grzeszny zawsze otrzymuje od Boga przebaczenie grzechów, po spełnieniu określonych warunków. Warunki te nazywamy pięcioma warunkami dobrej spowiedzi. W sakramencie pokuty i pojednania, aby uzyskać rozgrzeszenie trzeba je wypełnić.

Pierwszym warunkiem jest rachunek sumienia, czyli wejście w swoje sumienie i przypomnienie sobie swoich grzechów. Sumienia to jakby matryca moralna, do której przykładamy swoje postępowanie. Zaznaczyć jednak trzeba, że normą postępowania jest tylko sumienie prawe, czyli ukształtowane we właściwy sposób.

Drugim warunkiem jest żal za grzechy, czyli wzbudzenie w sobie świadomości, jak bardzo swoim grzechem obraził Pana Boga. Żal jest doskonały, kiedy żałuję ze względu na miłość do Boga, mam świadomość jak bardzo mój grzech zranił miłość Boga do mnie i niedoskonały, kiedy żałuję ze względu na strach przed Panem Bogiem, czyli strach przed karą, jaką mogę otrzymać od Pana Boga. Zal niedoskonały jest wystarczający, abym otrzymał odpuszczenie grzechów.

Trzecim warunkiem jest mocne postanowienie poprawy, czyli wzbudzenie w sobie woli zerwania z grzechem i chęci zmienienia swojego życia.

Czwartym warunkiem jest szczera spowiedź. W niej powinienem zachować integralność spowiedzi, czyli wyznać grzechy co do ilości (ile razy go popełniłem) i jakości (czy grzech jest ciężki, czy lekki). Grzechami ciężkimi są te, które są przekroczeniem Prawa Bożego w ważnej sprawie, najprościej można powiedzieć, że to przekroczenie przykazań bożych i wynikających z nich przykazań kościelnych. W spowiedzi mam obowiązek wyznać grzechy ciężkie. Grzechy lekkie powinienem wyznać, ze względu na to, żeby nie utracić czułości sumienia, ale nie mam takiego obowiązku. Zatajenie grzechu, lub kłamstwo w spowiedzi jest świętokradztwem powodującym, że rozgrzeszenie jest nieważne, a następny sakrament, czyli komunię św. przyjmę w stanie grzechu, czyli świętokradzko.

Piątym warunkiem jest zadośćuczynienie, czyli naprawienie zła i odmówienie pokuty. Pamiętać należy, że niektóre grzechy wymagają restytucji (ukradłem, muszę zwrócić ukradzioną rzecz lub w inny sposób naprawić wyrządzone zło).

Sakrament pokuty i pojednania to osobiste spotkanie osoby wierzącej z Miłosiernym Chrystusem, wyznajemy grzechy samemu Chrystusowi i to On przez pośrednictwo kapłana, realizujące się w Kościele, mocą Ducha Świętego odpuszcza nam popełnione grzechy.